” Nog lang en gelukkig, maar dan anders “
Elk jaar zijn er 80.000 kinderen, jonger dan 18 jaar, die te maken hebben met ouders die uit elkaar gaan. Hiervan kan +/- 80 % van de ouders goede afspraken maken met elkaar. Helaas lukt dat voor 20% van de ouders niet -wat neerkomt op 16.000 kinderen per jaar- wat zich uit in een zeer complexe scheiding met blijvende schade tot gevolg voor deze 16.000 kinderen. Daarnaast komen deze gezinnen ook vaak in aanraking met de hulpverlening.
School heeft zijn handen vol aan alle taken die zij als leraar al moeten doen, daarbij helpt het stevige leraren tekort niet mee. Complexe scheidingen op school zorgt -door het ontbreken van de juiste kennis en vaardigheden- voor extra belasting van de leerkracht zonder de tijd te hebben om hier goed op in te kunnen spelen.
De hulpverlening is niet altijd op de hoogte van de rechten en plichten voor ouders op school. Hierdoor spreken zij totaal elkaars taal niet, wat niet in het belang voor de ontwikkeling van het kind is. Daarnaast zijn de netto uren die de hulpverlening voor het gezin heeft te beperkt om bijvoorbeeld ook tijdens het traject aanwezig te zijn bij de gesprekken op school, om te kijken hoe hier samen het beste te krijgen voor het kind.
In 2018 had minister André Rouvoet een boodschap:
” Er moet bij een scheiding meer oog zijn voor het kind! “
Het kan en moet beter!
Er moet meer oog zijn voor het kind van gescheiden ouder, dat nog maar aan de start staat van zijn ontwikkeling als toekomstige burger. Er is niemand gebaat bij de 16.000 kinderen die nu ernstige last van de scheiding hebben.
Zo hebben ze vaker moeite op school door concentratie problemen met mogelijk afstroom tot gevolg. Voelen ze zich vaak depressief, hebben last van emotionele stress, vertonen meer crimineel gedrag en krijgen vaker problemen in hun toekomstige relaties. Puur omdat zij niet leren hoe zij deze relatie moeten opbouwen.
Die boodschap komt bij ons binnen waardoor wij onze mouwen hebben opgestroopt met de vraag;
” Hoe kunnen wij als ervaringsdeskundigen en professionals zorgen dat school een neutrale plek is waar de kinderen zich volledig kunnen ontwikkelen? “
Kortom, zowel scholen als de hulpverlening, verstaan elkaars taal niet, dit komt het traject voor zowel ouders als het kind niet ten goede, maar hebben behoefte aan een ScheidingsTolk.
” Wij zijn ervan overtuigd dat de ScheidingsTolk een brug
kan slaan tussen school, ouders en de hulpverlening”
